Pod górkę;/

Z piątku na sobotę dopadło mnie paskudztwo. W nocy obudziłam się z potwornie obolałymi piersiami. Samo oddychanie sprawiało mi przeogromny ból, nie mówiąc już o podnoszeniu Tatianki, czy jej karmieniu. Zaciskałam zęby, łzy płynęły mi po policzkach, ale dostawiałam małą, by mi ulżyła choć odrobinę i by nawał mleczny nie zakończył się zapaleniem piersi. Nie udało się;/ W sobotę po południu kiepsko się czułam, piersi nadal tkliwe, dołączyły do tego dreszcze i wysoka temperatura, która po Apapie spadła do 39st.C. Lekarz zadecydował, że muszę wziąć antybiotyk;/// Na szczęście przepisał mi taki lek, który można brać karmiąc piersią. Już wczoraj było lepiej i myślałam, że wychodzimy na prostą...

Dziś od rana Tatianka jakaś niewyraźna mi się wydawała. Czółko ciepłe mnie zaniepokoiło i szkliste oczka. Zmierzyłam jej temperaturę - 37st.C, niby normalna, ale nadal mnie coś niepokoiło. Zasnęła na 3 godzinki, ale później niespokojna była, gdy jadła, co chwilkę pierś puszczała i popłakiwała. Chwyciłam za termometr, wskazał 37,3t.C. Nic tylko telefon do przychodni. Oczywiście glorie tam pracujące telefonu nie odbierały. Wysłałam męża, by zapytał, czy jeszcze dostaniemy się do pediatry, była godzina 17.25. Usłyszał, mimo że pediatra jeszcze był w gabinecie, że mamy poczekać do 18.00 i udać się na pomoc doraźną. Gdy mi to przekazywał telefonicznie wydarłam się, że chyba są niepoważne, że naszemu niespełna trzytygodniowemu dziecku temperatura rośnie, zbliża się wieczór, a ja mam jeździć po Poznaniu i szukać pomocy doraźnej??? W końcu to noworodek do ch....y jasnej i mam prawo domagać się wizyty u rodzinnego pediatry skoro jest taka konieczność, a nie czekać w gigantycznej kolejce w dziecięcym szpitalu, który akurat ma dyżur. Panie to chyba usłyszały, bo stwierdziły, że jeśli przyjdę w ciągu 10 minut, to pani doktor mnie przyjmie. Pięć minut później stałam pod drzwiami przychodni. Na początku lekarka patrzyła na mnie jak na wariatkę, czego ja chcę od tego dziecka. Temperatura (mierzona w gabinecie) choć na granicy - to jeszcze w normie, osłuchowo ok. Zajrzała małej do gardła i... No właśnie. Stan gardła kiepski. Śluzówka obrzęknięta, mocno zaczerwieniona;( Syropki, kropelki, witaminki, antybiotyk "w razie, gdyby temperatura wzrosła". Już nie patrzeli na mnie jak na matkę - histeryczkę. Usłyszałam, że dobrze, że przyszłam z maleństwem, bo do rana mogłoby być kiepsko;/ Pomijam fakt, iż do gorączkującego noworodka lekarz powinien przyjść na wizytę domową, żeby malucha na zimne powietrze nie wyciągać. U nas jest to możliwe, gdy temperatura powietrza spada poniżej - 10st.C, a i wtedy to kłopot dla naszych osiedlowych lekarzy...

Zaaplikowałam Tati lekarstwa o 19.00, padła nieprzytomna (nie spała od 14.00) i śpi do teraz. Na szczęście temperatura się lekko obniżyła, już jej bliżej do normy niż do stanu alarmowego. Moje obolałe piersi domagają się opróżnienia, ale żal mi budzić kruszynki, bo nie spała przez pół dnia, a poza tym organizm w czasie snu najlepiej zwalcza wszelkie infekcje. Poczekam jeszcze troszkę i najwyżej przeproszę się z laktatorem.  

Najważniejsze, by maleńka wyzdrowiała...