Chrzciny Marcelka:)

Dziś chrzciny mojego chrześniaka, a ja mogłam być przy nim tylko w czasie eucharystii. Zaraz po Mszy św. wracałam do domu, by zająć się moją maleńką choruszką (moja mama zajęła się wnusią przez godzinkę z kawałkiem). Rodzice Marcelka nie mieli mi tego za złe, ale było mi przykro, że z Tatianką opuściłyśmy taką uroczystość. Nic, zdrowie kruszynki najważniejsze.

A Tatianka ma się lepiej;) Gardziełko już prawie w normie. Mała ładnie oddycha, ładnie ssie pierś (już nie puszcza po kilku łykach i nie krzywi buźki w płaczu) i w końcu może pospać w ciągu dnia dłużej niż 20 minut - o ile Nadunia jej na to pozwoli;) Do jutra jest na lekach, później zobaczymy. Zaczęła się "odzywać", jakby głużyć, choć wiem, że to zdecydowanie za wcześnie, jak na trzytygodniowego oseska. Szczególnie aktywna i rozmowna jest rankami, gdy otworzy oczka, a Nadusia przytula buźkę do jej policzka i pyta, jak się jej spało ("Już wstałaś śpioszku? Jak ci się spało?"). Mam wrażenie, że Tati czeka na siostrzyczkę i to właśnie głównie do niej kieruje swoje "odpowiedzi". Lubię takie ranki;)

A na koniec mała perełka:

Nadunia przytula się do Tatianki, głaszcze ją po policzku, całuje w główkę i mówi "Hej Tatianeczko. Kocham cię mój skarbie". Łza zakręciła mi się w oku...

Kocham Was moje Słoneczka:)