Kłopoty logistyczne...

Tak się składa, że nasz osesek jeszcze nie uregulował sobie rytmu dobowego i choć zazwyczaj pięknie przesypia noce, to nie jestem w stanie przewidzieć, jak to będzie ze spaniem popołudniowo - wieczornym. Czasami Tati obudzi się po 17.00, dwie godzinki poobcuje z nami, później kąpiel, jedzonko i przed godziną 20.00 smacznie chrapie, a czasami - tak jak dziś - jej usypianie przeciągnie się dłużej i nałoży na kąpiel i spanie Nadusi. I klops, gdyż mąż wybył z domu (nocna zmiana w pracy) i samej trudno było mi ogarnąć ten rozgardiasz. W końcu wpadłam na pomysł, by starszą córę poprosić o chwilkę dla Tati, poszłam dokarmić małego krzykacza, który napełniwszy brzuszek odpadł od cycusia w stanie błogiej nieważkości i wróciłam do Naduni, by utulić ją do snu. Tuliłyśmy się i rozmawiałyśmy dłużej niż zazwyczaj to miało miejsce przed narodzinami Tatianki, ale ostatnio tak naprawdę to tylko te chwile są tylko dla niej, więc nie ograniczam ich absolutnie. Mała garnie się do mnie, a jej gesty same za siebie mówią, że potrzebuje naszej bliskości. Czasami obie zaśniemy wtulone w siebie, a ja budzę się po godzinie czy dwóch, z trudem orientując się, gdzie jestem...

Jak widać, na razie logistyczne rozegranie wieczornej toalety jest poza moimi możliwościami. I nawet nie chcę myśleć, co będzie w przyszłym tygodniu, gdyż D. ma popołudniówki i cały wieczór będę musiała sama zorganizować. Jak to dobrze, że na osiedlu mam rodziców i teściów. W razie czego uruchomię ich telefony alarmowe i będę o wsparcie prosić;)