Poświątecznie...

Święta minęły nam na lenistwie (czyt. nicnierobieniu), obżarstwie i wizytach u rodziny. Jak dobrze, że prawie wszyscy mieszkamy na jednym osiedlu, więc te podróże nie były dalekie, a przejście spacerkiem z jednego gościnnego domu do drugiego tylko usprawniało pracę obciążonych smakołykami jelit;) Lodówka pęka w szwach, balkon obłożony garnkami i miskami z jedzeniem, choć nie mam pojęcia, skąd to wszystko się wzięło. Wszak ja tylko babę drożdżową i mazurka upiekłam, a na drugi dzień świąt polędwiczki wieprzowe szykowałam. No tak, zapomniałam, że obie mamuśki uraczą nas przez siebie przygotowanymi daniami. Tym sposobem wyżywienie na najbliższe tygodnie mamy zapewnione;) Tylko czy moje spodnie, nawet te ciążowe z pasem na brzuszku, wytrzymają ten maraton?

Zajączek w tym roku był łaskawy, obdarował nas upominkami, a w szczególności cieszyły się dzieciaki - nasza Nadusia i dzieci szwagra. Zabawek niewiele i małogabarytowe (za co darczyńcom serdecznie dziękujemy!), za to słodyczy ogrom, co z kolei utrudnia mi utrzymywanie nadusiowej diety;/ Niestety nadal problem z kupkami jest. Jutro po raz kolejny idziemy do lekarza. Mała od Wielkiego Piątku jest na lekach, lecz poprawa niewielka, więc czas na kolejną konsultację, być może zmianę leków, być może jakieś dodatkowe badania...

Wczoraj zaliczyliśmy kolejną wizytę u ginekologa. Nasza drugorodna rośnie w szybkim tempie i zwolnić nie zamierza. Z wyliczeń lekarza wynika, że przekroczyła wagę piórkową i już ponad 3 kg waży, a co za tym idzie, jeśli wytrwamy do końca - czyli jeszcze 5 tygodni - albo i przenosimy ciążę, co wielce prawdopodobne, bo szyjka macicy długa nadal na ponad 4 cm i w ogóle nie rozwarta - mała lekko powyżej 4 kg będzie miała, jak nic. Dusia miała 3700 i lekko nie było, a teraz? Jakieś rady mam mających tak duże dzieciątka, jak wypchnąć z siebie takiego "małego klocusia"?

Z imieniem dla drugiej córci nadal kłopot ogromny. Nijak dogadać się z mężem nie możemy. Każdy ma swoich faworytów. Moim niezmiennie jest Lenka, ale mężowi się nie podoba i się na Lenusię nie zgadza:/ U niego za to Klaudia i Tatiana prym wiodą. I chyba przyjdzie mi na któreś z tych imion przystać, bo D. argumentuje, że dla pierwszej córy ja imię wybierałam, więc teraz on chce mieć pierwszeństwo. Równouprawnienie, kurczę blade. Niech mu będzie. Tylko jak zdrabniać, "spieszczać" oba imiona? Na pierworodną wołam Dusia, Dunia i jakoś dziwnie mi brzmią Klaudusia, Klaudunia. A Tatiana? Tatianka, Tatia, Tania? Macie jakieś pomysły, to podpowiedzcie proszę, bo czasu już nam niewiele zostało, a ja zdecydować się nie potrafię;/