Jest dobrze:)

Nadusiowy bunt przeciwko rodzicom znacznie osłabł na sile. Mała chyba zaczyna rozumieć, że Tatianka nie zajęła jej miejsca, a jedynie dołączyła do naszej rodzinki jako kolejna osóbka do kochania. Zdarzają się jej jeszcze "wyskoki", jednak nie są one tak uciążliwe, jak jeszcze kilka dni temu. Najczęściej ma to miejsce wieczorami, gdy Dusię już zmęczenie morzy albo w dni, gdy z jakiś powodów nie możemy spędzić wiele czasu na dworze i nie ma gdzie się wybiegać i wykrzyczeć. Najczęściej jednak udaje mi się zapanować nad wybuchami pierworodnej. Staram się poświęcać jej maksimum uwagi. Jak tylko Tati zaśnie [co nie jest rzadkie u noworodka;)] albo opiekę nad nią przejmie D., razem się bawimy, spędzamy czas tak, jak tego domaga się córcia. Czasami jestem zmęczona na maksa (jak na przykład po wczorajszej nocy, gdy w jednej piersi zrobił mi się zastój pokarmu i przez ból nie zmrużyłam oka), jednak uśmiech i zadowolenie na twarzy Nadusi wynagradza mi wszystkie trudy;) Mała przestała nas ignorować, zrobiła się pieszczochem, często domaga się przytulenia, buziaków, noszenia na rękach, czego jej absolutnie nie odmawiam. Z tym ostatnim mam jeszcze mały kłopot, bo blizna po cięciu daje się jeszcze we znaki, ale jakoś sobie radzimy;) Chwalę ją na każdym kroku, mówię jej jaka dla nas jest ważna, kochana, cudowna. Widzę, że łaknie tego niezmiernie, szczególnie, gdy odwiedzają nas goście zachwycający się Tatianką. Wówczas jeszcze bardziej chwalę Nadunię. Efekty są, a to najważniejsze. Bo Nadunia stała się na powrót sobą, a i ja lepiej się z tym czuję;) Jeszcze tylko żeby zaczęła jeść... Wierzę, że niedługo wszystko wróci do normy...

A Tatianka...

Jest cudowną, maleńką istotką, która podbiła nasze serducha tak samo, jak dwa lata temu Nadunia. Mogę na nią patrzeć godzinami. Szczególnie nocami, jak wariatka, zamiast korzystać z darowanych godzin snu, tulę mą dziewczynkę do siebie i zapamiętuję każdy kawałeczek jej maleńkiego ciałka. Uwielbiam jej zapach. Zachwyca mnie całą sobą. I uwierzyć nie mogę, że jest już z nami;)

Zwariowałam na punkcie moich małych gwiazdeczek;)))