Jestem...

Jakoś ostatnio blog umknął mojej uwadze. Ani chęci do siadania przed komputerem, ani czasu na to, by skreślić kilka słów... Tym z Was, które tu zaglądały i martwiły się o mnie, serdecznie dziękuję. Miło jest wiedzieć, że choć osobiście się nie znamy, to jednak los mój nie jest Wam obojętny. Jeszcze raz dziękuję z całego serducha:)

Moja babcia...

Jest już w domu, a raczej wróciła ze Szczecina do swojego miasta. Obecnie od 2 tygodni przebywa w szpitalu na rehabilitacji. Jest ciężko. Udar pozostawił po sobie ślad w postaci nieznacznego niedowładu prawej strony ciała i... wszystko by szybciej wracało do normy, gdyby moja Babcia chciała ćwiczyć. Jednak ona pobyt w szpitalu traktuje jako wielkie zło, nie pamięta, że miała udar (częściowy skutek miażdżycy naczyń krwionośnych w mózgu), myśli, że wujek (z którym mieszka na co dzień) specjalnie ją tam przetrzymuje. Buntuje się, sabotuje ćwiczenia, przez co wolniej powraca do zdrowia. Lekarze twierdzą, że Babcia powinna wrócić do formy, ile jej to czasu zajmie, nie wiemy... Jednak jestem dobrej myśli:)

Święta...

Jeden dzień u teściów, drugi u moich rodziców. Skromnie, w rodzinnym gronie. W miłej, serdecznej atmosferze. Tylko brzuchy lekko napęczniały i zaczęły wylewać się ze spodni. Ale co tam, w końcu do następnych świąt daleko, prawda:)

Dziewczynki...

Na koniec kilka słów o moich księżniczkach. Rosną, łobuzują, coraz częściej zawiązują komitywę. Patrzę na nie i serce mi się raduje. Nie wyobrażam sobie, by ich nie było. Dusieńka troszczy się o maluszka, często jej powtarza "jesteś ulocza siostrzyczko, kocham cię nad życie" i czule ją przytula. Tati odwzajemnia uścisk i tak trwają przez chwilę w objęciach. Oczywiście zdarzają się chwile, gdy słyszę, jak starszaczek woła "idź stąd, nie potrzebuję cię teraz!" Zazwyczaj ma to miejsce, gdy maluszek - nie do końca świadomy tego, co robi - psuje siostrze zabawę... np. Dusia poukłada sobie swoje koniki Filly, a Tati jednym ruchem ręki psuje ich misternie ułożony szyk. Jednak po chwili znów się kochają i po sporze śladu nie ma...