Żeby ci smutno nie było...

Nastawiłam budzik na 6:15.
Tak wiem, że to chore, by dobrowolnie wstawać w weekend o tak nieludzkiej porze, ale chciałam sama ze sobą, w samotności, wypić kawkę na moim ukochanym balkonie, z książką w ręku, z własnymi myślami...

Siadam z kubkiem o 6:20, zamykam oczy, otwieram, a przede mną stoi Dusieńka
 - wstałam mamuś, żebyś nie siedziała sama i żeby ci smutno nie było..

I tyle w temacie obcowania sama ze sobą...